کبری لکزایی: درآمدی از سنگ نوردی ندارم

به گزارش وبلاگ نت مالزی، سنگنورد ملی پوش ایران گفت: به واقع به حمایت مسئولان احتیاج داریم و درحالی که ورزشکاران استان های دیگر پس از المپیک آسیایی با تجلیل های ده های میلیون تومانی روبرو شدند، انتظار داشتم از بنده و سایر ورزشکاران هرمزگانی هم چنین استقبالی گردد که متأسفانه جز اداره ورزش و جوانان استان و هیئت کوهنوردی هرمزگان کسی دیگر انگار حتی خبر نداشت که بنده راهی این مسابقات گردیده ام!

کبری لکزایی: درآمدی از سنگ نوردی ندارم

کبری لکزایی فر در گفت وگو با وبلاگ نت مالزی، با بیان اینکه از هشت سالگی به دلیل فعالیت دو خواهرم در رشته سنگ نوردی در سالن حاضرگردیده و این رشته روزشی را دنبال می کردم، اضافه نمود: بسیار زیاد به این رشته علاقه داشتم اما آن ها به دلیل سن پایینم نمی گذاشتند به سنگ نوردی بپردازم تا اینکه خواهر بزرگم با قول کسب معدل خوب در سال تحصیلی از تابستان وارد این رشته ورزشی شوم.

با وعده کسب معدل خوب سنگنورد شدم

وی با اشاره به اینکه پس از قبولی و کسب نمره ها خوب از تابستان طبق وعده خواهر بزرگ ترم وارد رشته سنگ نوردی شدم، اضافه نمود: فعالیت د رشته سنگ نوردی را زیر نظر زنده یاد ماریا اکبری شروع کردم و با شوق فراوان به تمرین سنگ نوردی پرداختم.

سنگنورد هرمزگانی تیم ملی کشورمان با بیان اینکه در آن موقع ها مسابقات رده سنی در رشته سنگ نوردی برگزار نمی شد و تا سن 15 سالگی تنها مسابقات به صورت نمایشی برگزار می شد، اعلام کرد: از دوران هدایت با ازدواج خواهرم و کوچش به تهران، تابستان ها به عشق فعالیت در رشته سنگ نوردی به تهران می رفتم و در سالن های تخصصی سنگ نوردی به این رشته ورزشی می پرداختم.

به دنبال قبولی دانشگاه تهران بودم تا در سنگنوردی پیشرفت کنم

وی ادامه داد: زمانی که به سرانجام دوران تحصیلی نزدیک می شدم، با هدف تمرین در رشته سنگ نوردی کوششم را با رای قبولی در دانشگاه تهران به کار بستم اما متأسفانه این توفیق نصیبم نشد و به دانشگاه کرمان رفتم.

لکزایی فر با اشاره به اینکه در مقطع ارشد در رشته فیزیولوژی کاربردی در تهران تحصیل می کنم، توضیح داد: در اولین مسابقه رسمی که حاضر شدم در سن 13 سالگی در مسابقات استان تهران بود که به دلیل سفرم به تهران و تمرینات تابستانی شرکت کردم و توانستم مقام نخست را کسب کنم درحالی که به دلیل کوچک بودنم کسی انتظار کسب این مقام را از بنده نداشت.

این ورزشکار هرمزگانی اضافه نمود: در مسابقات دانش آموزی در سال 86 در بخش تیمی توانستیم هرمزگان را به مقام اول کشور برسانیم و در بخش سرعت صاحب مدال طلا انفرادی شوم.

وی با بیان اینکه آن موقع ها امکانات استان هرمزگان به نسبت سایر استان ها خوب بود اما به تهران می رفتم تا از تجربه بیشتری کسب کنم، مطرح نمود: در سال های گذشته به تیم ملی دعوت می شدم اما به دلیل پایین بودن سنم و نبود مسابقات رده سنی از تیم ملی خط می خوردم تا اینکه در سال 92 در ترکیب تیم ملی نوجوانان و جوانان کشورمان اعزامی به مسابقات دنیای سنگاپور جای گرفتم.

لکزایی فر اضافه نمود: در این مسابقات اعلام گردیده بود دیوار مسابقات 10 متر است و تمریناتمان بر این اساس بود اما متأسفانه زمانی که وارد مسابقات شدیم با دیوار 15 متر روبه رو شدیم که این موضوع کار ما را سخت کرد و نتوانستم در نخستین تجربه بین المللی خود مقامی کسب کنم.

کسی فکر نمی کرد بار دیگر به میادین ورزشی بازگردم

وی با بیان اینکه از سال 92 وارد ترکیب تیم ملی بزرگ سالان کشورمان شدم و از مسابقات دنیای برگشته و مدال آسیایی سال 92 در همدان کسب نموده بود اما به دلیل آسیب دیدگی عجیبی که در مسابقات جام فجر همدان در فینال به سراغم آمد و در ارتفاع 15 متر دستم رها شد و به زمین خوردم، از ناحیه کمر و مچ به شدت آسیب دیدم و شش ماه خانه نشین شدم و هیچ کس انتظار برگشتم به میادین ورزشی نداشت.

سنگنورد هرمزگانی تیم ملی کشورمان اضافه نمود: با سماجت فراوان، حمایت های خانواده ام، کوشش های پدرانه آقای مفضل(رئیس هیئت کوهنوردی استان هرمزگان) و پیگیری های فدراسیون، توانستم سلامتی ام را بار دیگر به دست آورم و در مسابقات قهرمانی کشور در همدان در رده بزرگ سالان عنوان دومی را کسب کنم که سبب حیرت همگان گردیده بود.

وی با اشاره به اینکه رتبه پنجمی دانشجویان دنیا را در سال 2018 در کارنامه دارد، اضافه نمود: با توجه به اینکه مسابقات فراوانی در رشته سنگ نوردی در سراسر دنیا در طول سال برگزار می گردد اما اعزام رشته سنگ نوردی در طول سال کم است.

از نبود اسپانسر رنج می برم

لکزایی فر با بیان اینکه فدراسیون این رشته ورزشی تنها هزینه برخی اعزام ها را تقبل می نماید، اضافه نمود: برای مسابقات ورلد کاپ، تنها فینالیست ها می توانند درخواست نمایند و با هزینه شخصی اعزام شوند مانند سفر به ایتالیا که با هزینه شش میلیون تومانی خود به آن مسابقات رفتم.

وی با اشاره به اینکه از نبود اسپانسر رنج می برم، اعلام کرد: تنها درخواستم از مسئولین حمایت و پیدا کردن اسپانسری برای بنده است تا به مسابقات متعددی اعزام گردیده و بتوانم برای کشور و استان هرمزگان افتخارآفرینی کنم.

به هر دری زدم با درب بسته روبرو شدم

سنگنورد هرمزگانی تیم ملی کشورمان با بیان اینکه هرمزگان استانی اقتصادی و به عنوان پایتخت اقتصادی کشور شناخته می گردد، اظهار کرد: به هر دری زدم و به هر کجا مراجعه کردم با درب بسته روبرو شدم و جز رئیس هیئت کوهنوردی استان هرمزگان کسی از بنده حمایت ننموده است و حتی کسی حاضر نیست به مبلغ 10 میلیون تومان در طول سال اسپانسری بنده را پذیرا باشد.

لکزایی فر با اشاره به اینکه یادم می آید در سال های گذشته برای مسابقات دنیای سنگ نوردی (IFS ) انتخاب شدم اما فدراسیون هزینه ها را تقبل نکرد، بیان نمود: بسیار پیگیر شدم و حتی نزد استاندار وقت هرمزگان و فرماندار بندرعباس هم رفتم اما هرکدام از وعده ها عملی نشد و تنها چک پنج میلیون تومانی از سوی مدیرکل ورزش و جوانان دریافت کردم که با توجه به اینکه آن سفر محقق نشد، مجبور به پس دادن آن چک شدم.

با نوسانات اخیر ارزی، قیمت وسایل سنگنوردی سر به فلک کشیده است

وی با بیان اینکه تجهیزات سنگ نوردی بسیار گران قیمت است و با نوسانات اخیر ارزی نه قیمت ها چند برابر و سر به فلک کشیده است، اضافه نمود: کفش سنگ که با هزینه شخصی تهیه می کردم از 300 هزار تومان به بالای یک میلیون تومان رسیده است و چون در بخش سرعت فعالیت می کنم احتیاج مداوم به کفش دارم و پیش از مسابقات المپیک آسیایی چهار جفت کفش مجبور شدم خریداری کنم که همگی از جیب و هزینه شخصی پرداخت شد و بیش از 5 میلیون تومان برای خرید کفش صرف کردم.

سنگنورد هرمزگانی تیم ملی کشورمان در خصوص استقبال اجرا شده مسئولین استانی پس از بازگشت از المپیک آسیایی جاکارتا، مطرح نمود: چون تابه حال استاندار، نماینده مجلس و فرماندار برای بازگشتم نیامده بودند این بار هم توقعی نداشتم و همواره آقای مفضل(رئیس هیئت کوهنوردی استان هرمزگان) حامی و پیگیر بنده بوده اند.

پیش از اعزام به مسابقات آسیایی احتیاج به حمایت و توجه مسئولان داشتم

وی با بیان اینکه پیش از مسابقات المپیک آسیایی جاکارتا احتیاج به حمایت و پیگیری مسئولین استانم داشتند که جز رئیس هیئت و خانواده ام کسی حتی تماسی هم با بنده نگرفت، توضیح داد: پیش از مسابقات ورزشکار دارای استرس کامل است و احتیاج به آرامش و حمایت دارد که متأسفانه در استان هرمزگان هیچ گاه چنین چیزی وجود ندارد و کسی از ما یادی نمی نماید.

بدشانسی مانع از کسب مدال در المپیک آسیایی شد

لکزایی فر در خصوص مسابقات المپیک آسیایی و چرایی عدم کسب مدال در این مسابقات، اعلام کرد: رقیبانمان در این مسابقات بسیار قدر و توانمند بودند و نمایندگان چین و اندونزی از آمادگی کاملی برخوردار بودند و اگر کمی بدشانسی و در رفتگی پا رخ نمی داد به طور حتم مدال کسب می کردم اما امیدوارم این موضوع در المپیک آسیایی چهار سال دیگر رخ دهد.

وی در خصوص نتیجه تیمی هم گفت: در بخش تیمی شانس بالایی داشتیم و زمان هم مناسب بود اما استرس و کمی بدشانسی باعث شد دستمان از مدال تیمی هم کوتاه بماند.

به راحتی می توانم از دیوار ساختمان بالا بروم

سنگنورد هرمزگانی تیم ملی کشورمان با بیان اینکه به راحتی می توانم از دیوار ساختمان بالا بروم(با خنده)، اضافه نمود: بسیار پیش آمده به دلیل اینکه کلید خانه یادم رفته بود برای رفتن به خانه از دیوار خانه بالا بروم و درب را بازکنم.

لکزایی فر با اشاره به اینکه مادرم همیشه و همواره حامی بنده بوده است گرچه پدرم دوست داشتم به طرف ورزش های رزمی بروم، اظهار کرد: شش خواهر و برادر هستیم که همگی کوهنورد بوده و از بچگی همگی با هم به کوه می رفتیم و کوهنوردی از کودکی در خون خانوادگی مان وجود داشت.

وی در خصوص اشتغالش و کسب درآمدش از ورزش توضیح داد: اگر شرایط پیش بیاید و مسئولان حمایت نمایند، از اشتغال استقبال می کنم و بسیار دوست دارم روی پای خود بایستم و بتوانم از پس هزینه هایم بربیایم و چند بار هم این موضوع را پیگیری کردم اما متأسفانه نتیجه ای نداد.

هیچ درآمدی از راه سنگ نوردی ندارم

این ورزشکار هرمزگانی با بیان اینکه تا 35 سالگی فعالیت حرفه ای در این رشته ورزشی را دنبال می کنم، اعلام کرد: تنها با عشق و علاقه در این رشته ورزشی فعالیت می کنم و هیچ درآمدی از راه سنگ نوردی ندارم بلکه از جیب خود هزینه هم می کنم.

لکزایی فر با بیان اینکه در رشته کبدی و دوومیدانی فعال بودم اما ادامه ندادم، اضافه نمود: رشته سنگ نوردی ورزشی سنگین، قدرتی و آمادگی بدنی بالایی می خواهد اما به خوبی در کشور شناخته نگردیده و کسی این رشته ورزشی را نمی شناسد.

سال هاست با هزینه شخصی در تهران تمرین می کنم

وی با اشاره به اینکه سالن سنگ نوردی بندرعباس مجهز و برای فعالیت در این رشته و آموزش سنگ نوردان مناسب است، اظهار کرد: تنها مشکل این سالن ارتفاع پایین و عدم مناسب بودن جهت فعالیت در رشته سرعت است و نمی توانیم به صورت استاندارد روز دنیا در این بخش فعالیت کنیم به همین علت سال هاست که در تهران با هزینه شخصی تمرین می کنم و امیدوارم گره این موضوع به دست مسئولان ارشد استان باز گردد.

همواره مدیون رئیس هیئت کوهنوردی استان هرمزگان هستم

لکزایی فرد در سرانجام گفت: به واقع به حمایت مسئولان احتیاج داریم و درحالی که ورزشکاران استان های دیگر پس از المپیک آسیایی با تجلیل های ده های میلیون تومانی روبرو شدند، انتظار داشتم از بنده و سایر ورزشکاران هرمزگانی هم چنین استقبالی گردد که متأسفانه جز اداره ورزش و جوانان استان و هیئت کوهنوردی هرمزگان کسی دیگر انگار حتی خبر نداشت که بنده راهی این مسابقات گردیده ام!

امیرحسین طالبی - وبلاگ نت مالزی

منبع: خبرگزاری ایسنا

به "کبری لکزایی: درآمدی از سنگ نوردی ندارم" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "کبری لکزایی: درآمدی از سنگ نوردی ندارم"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید