تارنمای ترک: استفاده آنکارا از پناهجویان به عنوان مهمات سیاسی در مقابل غرب - وبلاگ نت مالزی

به گزارش وبلاگ نت مالزی، بیشتر شهروندان سوری خوب یا بد، یک زندگی را برای خود در ترکیه دست و پا کرده اند. اکنون این افراد داوطلبانه نه به سوریه کنونی بر می گردند و نه بخاطر باز کردن درها از سوی آنکارا، اوضاع وخیم در طول مرز را تحمل می کنند.

به گزارش گروه بین الملل وبلاگ نت مالزی قدری گورسل در تارنمای دیکن به موضوع باز کردن مرزها از سوی ترکیه برای عبور پناهجویان پرداخته که از نظر خوانندگان می گذرد.

سلیمان سویلو وزیر کشور ترکیه اواسط هفته جاری در حساب توییتر خود نوشت: تا ساعت 09:15 شمار مهاجرانی که از خاک ترکیه جدا شده و به یونان رفته اند،130 هزار و 469 است.

حال که دولت تعداد این مهاجران را بطور دقیق حساب کرده است، باید وزیر کشور متن توییت خود را تغییر دهد و بجای کلمه عبور کرده بنویسد عبور داده شده.

پس می توان گفت سلیمان سویلو بطور ضمنی قبول دارد اقدام قاچاقچیان انسان که گاهاً تجارت غیرقانونی آنها نادیده گرفته می شود، با اطلاع قبلی دولت و کنترل آنها صورت می گیرد.

اگر هدف اصلی عبور دادن پناهجویان به یونان و از آنجا به اروپا یک عملیات نبود، آیا مقامات کشور هر روز شمار عبور داده شده ها را به روز می کردند؟ البته که نه.

دولتها بر اساس طبیعت شان، عملیات های محرمانه و سرپوشیده انجام می دهند اما برای درک این سوال که چرا عملیات عبور دادن پناهجو به یونان نه به شکل سرپوشیده، بلکه آشکارا انجام گرفت، نباید به آنچه نشان داده می شود، اکتفا کرد.

این عملیاتی است که نحوه اجرا و روابط عمومی آن از قبل برنامه ریزی شده و زمان انجام آن نیز بر اساس تحقق بعضی احتمالات تنظیم شده بود.

در حالیکه در ادلب جنگ آشکار با سوریه و جنگ سرپوشیده با روسیه و ایران شدت یافته است، یک روز بعد از شهادت 36 سرباز ترک، بر دکمه آغاز عملیات فرستادن پناهجو به یونان و اروپا فشار داده می شود.

آیا دولت تصور می کند در دوره ای که ترکیه با قدرت های اروپا در میدان محاربه رو در رو قرار گرفته است، تهدید اروپا با فرستادن پناهجویان، یک کار مفید و عاقلانه است؟ اگر چنین است، چه فایده ای دارد؟ آیا می خواهند با فرستادن بخشی از این انسان ها به اروپا، بار بحران سوریه بر دوش ترکیه را کاهش دهند؟

اگر یونان و بلغارستان همانند سال 2015 بدون آمادگی قبلی غافلگیر می شدند، شاید این امر امکان پذیر می شد. اما اکنون این دو کشور تدابیر شدیدی در مرزهای خود برای مقابله با پناهجویان اتخاذ کرده اند.

این صحیح است که تراژدی کسانی که سعی دارند با قایق به جزایر یونان بفرایند و یا شرایط اسفبار بچه ها در حین عبور از مرز زمینی به یونان، مسئولیت اخلاقی و وجدانی سنگینی بر دوش یونان و بلغارستان گذاشته است، اما متاسفانه بخش عمده سنگینی این بار بر گردن آنکارا که عبور پناهجویان را با صدای رسا اعلام می کند، است.

اردوغان قبلاً به دفعات مکرر به رهبران و افکار عمومی اروپا هشدار داده بود که درها را باز کرده و پناهجویان را به آنها خواهد فرستاد. قبول داریم که او یک بار دیگر ثابت کرد رهبری است که هر چه بگوید، عمل می کند. ولی این کار او بحران پناهجویان سوری در ترکیه را کاهش نخواهد داد. زیرا اگر متوجه شده باشید، پناهجویان سوری بخش کوچکی از کسانی که می خواهند از دریا عبور کنند و یا در منطقه میانی مرز ترکیه یونان تجمع کرده اند را تشکیل می دهند.

زمانی که گفته شد مرز را باز کردیم، بفرمایید بروید، بیشتر کسانی که روانه راه شدند، افغانی، ایرانی و پاکستانی هستند. اطلاعاتی که از همکارانم در محل حادثه دریافت کرده ام، حتی در میان کسانی که می خواهند به یونان بفرایند، شهفرایندان مراکش که در نتیجه سیاست اقتصاد باز دولت ترکیه به عنوان پناهجوی اقتصادی به این کشور آمده، ولی به آنچیزی که انتظار داشتند، نرسیده اند نیز وجود دارد.

زمانی که آنکارا تصمیم گرفت آنها را به اروپا بفرستد، این گروه ها در صدد استفاده از فرصت برآمده و تحمل مسائل بزرگ را به جان خریدند. در مقابل، بیشتریت قریب به اتفاق بیش از سه و نیم میلیون پناهجوی سوری در ترکیه قصد سفر به جای دیگر را ندارند.

از سال 2018 شمار شهفرایندان سوری ثبت شده در ترکیه افزایش نمی یابد. آخرین بار درسال 2016 زمانی که دمشق کنترل حلب را پس گرفت، شاهد موج وسیع مهاجرت از سوریه بودیم. شمار پناهجویان در سال های 2017-2016 میلادی 500 هزار نفر افزایش یافته و سپس در سه و نیم میلیون نفر ثابت مانده است.

یعنی بیشتر شهفرایندان سوری خوب یا بد، یک زندگی را برای خود در ترکیه دست و پا کرده اند. اکنون این افراد داوطلبانه نه به سوریه کنونی بر می گردند و نه بخاطر باز کردن درها از سوی آنکارا، اوضاع وخیم در طول مرز را تحمل می کنند.

حتی اگر آنها را از آدرس هایی که اقامت می کنند، جمع کنید و به ساحل رودخانه مریچ بیاورید هم به طرف دیگر رودخانه عبور نمی کنند.

منطق آغاز عملیات عبور دادن پناهجو به اروپا بلافاصله یک روز بعد از شهادت 36 سرباز ترک در حمله هوایی در ادلب، هیچ ارتباطی با احتیاجات فوری سیاست خارجی ندارد.

این عملیات برای کاهش انفعال در نزد افکار عمومی ناشی از فاجعه ادلب انجام شد. زمانی که دولت این تصمیم را گرفت، در شرایطی نبود که به فکر تیره شدن روابط خود با یونان، بلغارستان و سایر کشورهای مورد هدف پناهجویان باشد.

بحران سوریه ای ها در شکست سنگین حاکمیت در انتخابات 31 مارس و 23 ژوئن سهم داشت. نمی توان گفت حضور 73 درصد از پناهجویان سوری ثبت نام شده در استانبول که شمار آنها به نیم میلیون نفر نزدیک شده است، در شهرداری های متعلق به حزب عدالت و توسعه، نتایج سیاسی علیه حزب حاکم ببار نیاورد.

حاکمیت این حقیقت را دید. اتخاذ تصمیم کنده شدن تابلوهای مغازه ها و یا محل کار به زبان عربی در استانبول، جمع آوری پناهجویان سوری ثبت نام نشده از خیابان های استانبول، بعد از شکست مفتضحانه در انتخابات، تلاش حاکمیت برای بخشوده شدن در نزد انتخاب کنندگان بود.

اکنون نیز دستگاه شمارش عبور پناهجویان به یونان کار می کند. اینجا منظور، ناراحت کردن یونان با اعلام شمار پناهجویانی که هر روز به این کشور می فرایند، نیست. هدف، تسلی یافتن انتخابات با گفتن حداقل از دست پناهجویان خلاص می شویم است. اما بحران پناهجویان سوری ترکیه، به ایجاد عواقب سیاسی ادامه خواهد داد زیرا آنهایی که به اروپا می فرایند، شهفرایند سوریه نیستند.