شکست آمریکا در تحریک کشورهای شرق آسیا علیه چین با پول - وبلاگ نت مالزی

به گزارش وبلاگ نت مالزی، گاردین در مقاله ای ناتوانی آمریکا در جلب نظر کشورهای حاضر در جزایر اقیانوس آرام برای پیوستن به ائتلاف ضد چین باوجود صرف هزینه های بسیار مورد تحلیل و آنالیز قرار داده است.

به گزارش گروه بین الملل وبلاگ نت مالزی به نقل از رادیو بین المللی چین، دو محقق مستقر در آمریکا مقاله ای را در روزنامه انگلیسی گاردین منتشر و اینطور استدلال نموده اند که لایحه حمایت از سرمایه گذاری بیشتر آمریکا در کشورهای جزایر اقیانوس آرام ابتکاری ناقص در عرصه سیاست خارجی محسوب می گردد؛ این نویسندگان تاکید نموده اند که این ابتکارات بر اساس شرایط مجموع صفر و با هدف تضعیف نفوذ چین برنامه ریزی شده اند و نه برطرف احتیاجها و اولویت های حیاتی و اساسی خود کشورهای جزایر اقیانوس آرام!

لایحه مد نظر این دانشمندان در مقاله گاردین در واقع قانون تقویت مشارکت بلند مدت آمریکا در اقیانوس آرام و یا قانون اقیانوس آرام آبی است که اساسا سال گذشته میلادی (2020) به وسیله اد کیس نماینده دموکرات کنگره آمریکا از هاوایی ارائه شد و نسخه تازه آن در ماه مه امسال میلادی (2021) معرفی گشت؛ در این لایحه پیشنهاد تامین بودجه 1 میلیارد دلاری به صورت سالانه برای یاری به کشورهای جزیره اقیانوس آرام در طول 5 سال آینده با پوشش زمینه هایی از جمله حکومت دموکراتیک، توسعه مالی، بهداشت همگانی و تغییرات اقلیمی به وسیله آمریکا مطرح شده است.

نگرانی اصلی فعلی کشورهای جزیره اقیانوس آرام تغییرات اقلیمی و واکسن کروناست؛ تغییرات اقلیمی با بقای این کشورها ارتباط نزدیکی دارد درحالیکه کووید-19 عملکرد طبیعی جوامع این کشورها و امنیت زندگی مردم آنها را تحت تاثیر قرار داده است. با این وجود، هم تغییرات اقلیمی و هم کرونا تاثیرات مستقیمی بر توسعه مالی این کشورها داشته اند.

کشورهای جزیره اقیانوس آرام به طور کلی پایگاه مالی ضعیف و ساختار صنعتی ساده ای دارند؛ توریسم و گردشگری، ستون مالی بسیاری از این کشورها محسوب می گردد و این در حالیست که این صنعت در اثر پاندمی کرونا به حالت تعلیق در آمده و همچنان هم به طور کامل احیا نشده است و بر همین اساس، چندین کشور مربوط به جزیره اقیانوس آرام حقیقتا درگیر مسائل شدیدی شده اند.

این کشورها بر اساس این واقعیات به راحتی به جانبداری از چین و یا آمریکا و غرب نخواهند پرداخت؛ کشورهای غربی مانند آمریکا در حال تجربه یک فرایند احیای کند و آهسته مالی، ناآرامی های اجتماعی و همه گیری گسترده کرونا هستند و این مسائل در آمریکا یاری آن صرفا به نفع کشورهای جزیره اقیانوس آرام را سخت می نماید.

از طرف دیگر، اگرچه استرالیا و نیوزیلند یاری های زیادی را در گذشته در اختیار کشورهای جزیره اقیانوس آرام قرار داده اند، اما هدف آنها حمایت از این کشورها جهت پیروی آنها از ارزش ها و سیستم دموکراتیک و حاکمیت جهانی به سبک غرب بوده است.

نتیجه اینکه، کشورهای جزیره اقیانوس آرام که احتیاج مبرمی به یاری مالی دارند، صرفا می توانند از مزایای محدودی از سوی غرب برخوردار گردند. در عوض، چین با پول و پروژه های واقعی پا به میدان گذاشته است و همکاری با چین برای این کشورها حقیقتا می تواند به ارتقاء توسعه آنها به ویژه توسعه مالی اشان ختم گردد.

روی هم رفته، تحت فشار قرار دادن کشورهای جزیره اقیانوس آرام به وسیله آمریکا جهت جانبداری آنها از واشنگتن در برابر چین آن هم با افزایش خرج پول برای آنها کاری سخت خواهد بود.

آمریکا و سایر کشورها حقیقتا اهمیتی برای توسعه کشورهای جزیره اقیانوس آرام قائل نیستند؛ بر اساس مقاله گاردین، هدف صریح آمریکا از تقویت تعاملات خود با کشورهای جزیره اقیانوس آرام، مقابله با چالش های ناشی از چین در پیش روی صندلی برتر واشنگتن در اقیانوس آرام و فرای آن است؛ آمریکا احتیاجهای واقعی این کشورهای جزیره اقیانوس آرام را نادیده می گیرد و نگرانی های امنیتی خود را در اولویت تامین منافع این کشورها قرار می دهد؛ واشنگتن این کشورها را گروگان های خود در بازی اش مقابل چین در نظر می گیرد و از آنها برای حفاظت از منافعش سوء استفاده می نماید.

در حال حاضر همچنان نسبت به تصویب قانون اقیانوس آرام آبی و اینکه آیا آمریکا تمایل دارد هر سال بودجه ای معادل 1 میلیارد دلار برای این کشورها هزینه کند یا خیر، تردیدهای بسیار زیادی وجود دارد.

با توجه به روابط نزدیک کشورهای جزیره اقیانوس آرام با استرالیا و نیوزیلند، آمریکا امیدوار است که استرالیا و نیوزیلند بتوانند این روابط خود با کشورهای جزیره اقیانوس آرام را حفظ نمایند تا واشنگتن بتواند تا جایی که می تواند بودجه کمتری را خرج این کشورها کند! از طرف دیگر، از آنجایی که آمریکا با چالش های بسیار زیاد داخلی و خارجی روبرو و جامعه آن به شدت دچار تفرقه شده است، احتمالا تمایلی به سرمایه گذاری بیشتر در کشورهای جزیره اقیانوس آرام ندارد.

از همه مهم تر این است که کشورهای جزیره اقیانوس آرام چندان اهمیتی در استراتژی آمریکا ندارند و حداقل این است که اهمیت این کشورها برای آمریکا به مقدار کل منطقه اقیانوس آرام نیست و در این بین، فاکتورهایی از جمله منابع محدود، موقعیت دور افتاده و اقتصادهای کوچک، همگی نشان می دهند که بعید است که این کشورها به کانون بازی ژئوپلیتیکی آمریکا علیه چین تبدیل شوند.